تعیین رابطه بین عدالت و پویایی آموزشی با بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده

زمینه: اخلاق آموزشی مناسب اساتید در برخورد با دانشجویان، موجب نگرش مثبت آنها به موقعیت آموزشی به لحاظ عادلانه بودن و پیشرفت‌گرا بودن می‌شود. هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین عدالت آموزشی، و پویایی آموزشی با بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده مبتنی بر واسطه‌گری صبر آموزشی بوده است. روش: روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری مشتمل برتمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات(94-1393) به تعداد 1950 نفر بوده است. شیوه نمونه‌گیری، طبقه‌ای متناسب با حجم بوده که تعداد 321 نفر به‌طور تصادفی برای تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق چهار پرسشنامه بوده است: پرسشنامه محقق ساخته عدالت آموزشی، پرسشنامه محقق ساخته پویایی آموزشی، پرسشنامه صبر آموزشی و پرسشنامه محقق ساخته بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده. با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و مدل معادله ساختاری، داده‌ها، تجزیه و تحلیل شده‌اند. یافته‌ها: به‌طورکلی نتایج تحقیق نشان داد، بین عدالت آموزشی (توزیعی، تبادلی، رویه‌ای و اطلاعانی) و پویایی آموزشی (فنّاوری آموزشی و شیوه‌های یادگیری) و بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده، در سطح 05/0 p<رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. صبر آموزشی، رابطه بین عدالت آموزشی و پویایی آموزشی را با بهبود اخلاق آموزشی ادراک شده، در سطح 05/0 p< میانجی‌گری می‌کند. همچنین، براساس یافته‌های تحقیق، مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بوده است. نتیجه‌گیری: رفتار عادلانه اساتید در خصوص اجرای قوانین و مقرارت آموزشی، داشتن ارتباط و تعامل برابر و یکسان، ارائه دانش و اطلاعات علمی به‌صورت یکسان به همه دانشجویان در روحیه و انگیزه یادگیری دانشجویان تأثیر به‌سزایی دارد.